Ingrian

edit

Etymology

edit

From Proto-Finnic *rautainën, equivalent to rauta (iron) +‎ -in. Cognates include Finnish rautainen and Estonian raudne.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

rautain (comparative rautaisemp)

  1. iron (made of iron)

Declension

edit
Declension of rautain (type 1/kärpäin, no gradation)
singular plural
nominative rautain rautaiset
genitive rautaisen rautaisiin
partitive rautaista, rautaist rautaisia
illative rautaisee rautaisii
inessive rautaisees rautaisiis
elative rautaisest rautaisist
allative rautaiselle rautaisille
adessive rautaiseel rautaisiil
ablative rautaiselt rautaisilt
translative rautaiseks rautaisiks
essive rautaisenna, rautaiseen rautaisinna, rautaisiin
exessive1) rautaisent rautaisint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.
Soikkola declension of rautain (type 1/kärpäin, aut-avv gradation)
singular plural
nominative rautain rautaiset, rautaist
genitive rautaisen rautaisiin
partitive ravvaista, ravvaist rautaisia
illative rautaisee rautaisii
inessive rautaisees rautaisiis
elative rautaiseest rautaisiist
allative rautaiselle rautaisille
adessive rautaiseel rautaisiil
ablative rautaiseelt rautaisiilt
translative rautaiseeks rautaisiiks
essive rautaiseen rautaisiin
exessive1) rautaiseent rautaisiint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)

References

edit
  • V. I. Junus (1936) Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 51
  • Olga I. Konkova, Nikita A. Dyachkov (2014) Inkeroin Keel: Пособие по Ижорскому Языку[2], →ISBN, page 59