reddere
Italian edit
Etymology edit
Inherited from Latin reddere.[1]
Pronunciation edit
Verb edit
rèddere (first-person singular present rèddo, unknown past historic, unknown past participle, auxiliary avére)
- (transitive, obsolete) Alternative form of rendere
Conjugation edit
Conjugation of rèddere (root-stressed -ere) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rèddere | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | reddèndo | |||
present participle | reddènte | past participle | ? | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rèddo | rèddi | rèdde | reddiàmo | reddéte | rèddono |
imperfect | reddévo | reddévi | reddéva | reddevàmo | reddevàte | reddévano |
past historic | ? | ? | ? | ? | ? | ? |
future | redderò | redderài | redderà | redderémo | redderéte | redderànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | redderèi | redderésti | redderèbbe, redderébbe | redderémmo | redderéste | redderèbbero, redderébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | rèdda | rèdda | rèdda | reddiàmo | reddiàte | rèddano |
imperfect | reddéssi | reddéssi | reddésse | reddéssimo | reddéste | reddéssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rèddi | rèdda | reddiàmo | reddéte | rèddano | ||
negative imperative | non rèddere | non rèdda | non reddiàmo | non reddéte | non rèddano |
References edit
- ^ Walther von Wartburg (1928–2002) “rĕddĕre”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch (in German), volume 10: R, page 175
Latin edit
Verb edit
reddēre
Verb edit
reddere
- inflection of reddō:
Norwegian Bokmål edit
Adjective edit
reddere