rozporządzenie

Polish

Etymology

From rozporządzić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.pɔ.ʐɔnˈd͡zɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: roz‧po‧rzą‧dze‧nie

Noun

rozporządzenie n

1. (uncountable) verbal noun of rozporządzić
2. (countable) regulation, ordinance, edict

Declension

Declension of rozporządzenie

	singular	plural
nominative	rozporządzenie	rozporządzenia
genitive	rozporządzenia	rozporządzeń
dative	rozporządzeniu	rozporządzeniom
accusative	rozporządzenie	rozporządzenia
instrumental	rozporządzeniem	rozporządzeniami
locative	rozporządzeniu	rozporządzeniach
vocative	rozporządzenie	rozporządzenia

Further reading

• rozporządzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozporządzenie in Polish dictionaries at PWN