See also: Rusca and Rusça

Azerbaijani edit

Etymology edit

Morphologically rus +‎ -ca.

Pronunciation edit

  • (file)

Adverb edit

rusca

  1. in Russian

Latin edit

Pronunciation edit

Etymology 1 edit

From Gaulish rusca, from Proto-Celtic *rūskos (bark), from Proto-Indo-European *HrewH- (to dig).

Noun edit

rusca f (genitive ruscae); first declension

  1. (Medieval Latin) bark
Declension edit

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative rusca ruscae
Genitive ruscae ruscārum
Dative ruscae ruscīs
Accusative ruscam ruscās
Ablative ruscā ruscīs
Vocative rusca ruscae
Descendants edit
  • Catalan: rusc
  • Old French: rusche
  • Old Occitan: rusca
  • Lombard: rusca, rusc
  • Piedmontese: rusca

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun edit

rusca

  1. nominative/accusative/vocative plural of ruscum

References edit

Lombard edit

Etymology edit

From Medieval Latin rusca (bark).

Noun edit

rusca f

  1. bark, peel

Piedmontese edit

Etymology edit

From Medieval Latin rusca (bark).

Noun edit

rusca f

  1. bark