See also: Rus, RUS, rus., rus', ruš, Rus., Rus', Ruś, and R Us

Translingual

edit

Symbol

edit

rus

  1. (international standards) ISO 639-2 & ISO 639-3 language code for Russian.

Afrikaans

edit

Etymology

edit

From Dutch rusten, from Middle Dutch rusten.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /rœs/
  • Audio:(file)

Verb

edit

rus (present rus, present participle rustende, past participle gerus)

  1. to rest
    Ek sal nie rus nie.I shall not rest.

Albanian

edit

Adjective

edit

rus (feminine ruse)

  1. Russian
    gjuha rusethe Russian language
edit

Azerbaijani

edit
Other scripts
Cyrillic рус
Abjad روس

Pronunciation

edit

Noun

edit

rus (definite accusative rusu, plural ruslar)

  1. Russian (person)

Declension

edit
Declension of rus
singular plural
nominative rusruslar
definite accusative rusurusları
dative rusaruslara
locative rusdaruslarda
ablative rusdanruslardan
definite genitive rusunrusların
Possessive forms of rus
nominative
singular plural
mənim (my) rusum ruslarım
sənin (your) rusun rusların
onun (his/her/its) rusu rusları
bizim (our) rusumuz ruslarımız
sizin (your) rusunuz ruslarınız
onların (their) rusu or rusları rusları
accusative
singular plural
mənim (my) rusumu ruslarımı
sənin (your) rusunu ruslarını
onun (his/her/its) rusunu ruslarını
bizim (our) rusumuzu ruslarımızı
sizin (your) rusunuzu ruslarınızı
onların (their) rusunu or ruslarını ruslarını
dative
singular plural
mənim (my) rusuma ruslarıma
sənin (your) rusuna ruslarına
onun (his/her/its) rusuna ruslarına
bizim (our) rusumuza ruslarımıza
sizin (your) rusunuza ruslarınıza
onların (their) rusuna or ruslarına ruslarına
locative
singular plural
mənim (my) rusumda ruslarımda
sənin (your) rusunda ruslarında
onun (his/her/its) rusunda ruslarında
bizim (our) rusumuzda ruslarımızda
sizin (your) rusunuzda ruslarınızda
onların (their) rusunda or ruslarında ruslarında
ablative
singular plural
mənim (my) rusumdan ruslarımdan
sənin (your) rusundan ruslarından
onun (his/her/its) rusundan ruslarından
bizim (our) rusumuzdan ruslarımızdan
sizin (your) rusunuzdan ruslarınızdan
onların (their) rusundan or ruslarından ruslarından
genitive
singular plural
mənim (my) rusumun ruslarımın
sənin (your) rusunun ruslarının
onun (his/her/its) rusunun ruslarının
bizim (our) rusumuzun ruslarımızın
sizin (your) rusunuzun ruslarınızın
onların (their) rusunun or ruslarının ruslarının

Adjective

edit

rus (comparative daha rus, superlative ən rus)

  1. (in izafet II compounds) Russian (of, from, or pertaining to Russia)
    rus diliRussian language
    rus yazıçılarıRussian writers

Derived terms

edit
  • rusca (in Russian)
  • rusdilli (Russian-language; Russian-speaking, Russophone)

Catalan

edit

Pronunciation

edit

Adjective

edit

rus (feminine russa, masculine plural russos, feminine plural russes)

  1. Russian (pertaining to Russia, to the Russian people, or to the Russian language)

Derived terms

edit

Noun

edit

rus m (plural russos, feminine russa)

  1. Russian (an inhabitant of Russia or an ethnic Russian)

Derived terms

edit

Noun

edit

rus m (uncountable)

  1. Russian (the Slavic language of the Russians)

Noun

edit

rus m (plural rusos)

  1. a long, thick overcoat

Further reading

edit

Crimean Tatar

edit
Other scripts
Cyrillic рус
Roman

Adjective

edit

rus

  1. Russian

Derived terms

edit

References

edit

Dalmatian

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Latin radius. Compare Italian raggio, Romanian rază.

Noun

edit

rus m

  1. ray

Danish

edit

Etymology 1

edit

From an old Danish verb ruse, from Middle Low German rusen (to rush), itself from Old French ruser (to drive back), perhaps based on Latin rursus (backwards) or otherwise recusare (to reject, refuse).

Pronunciation

edit

Noun

edit

rus c (singular definite rusen, plural indefinite ruse)

  1. intoxication
  2. ecstasy
Derived terms
edit
edit

Etymology 2

edit

Maybe an abbreviaton of Latin depositurus.

Pronunciation

edit

Noun

edit

rus c (singular definite russen, plural indefinite russer)

  1. freshman, first-year student
Inflection
edit
Declension of rus
common
gender
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative rus russen russer russerne
genitive rus' russens russers russernes

Dutch

edit

Pronunciation

edit

Etymology 1

edit

From Middle Dutch rusch, rosch, from Old Dutch *rusk. The Juncaceae plants may constitute a parallel etymology, all ultimately deriving from Proto-West Germanic *ruskijā.

Noun

edit

rus m (plural russen, diminutive rusje n)

  1. a sod, turf of soil, grass, reed or other vegetation
  2. (botany) rush (Juncus, Luzula)
  3. (botany) sea thrift (Armeria maritima)
Alternative forms
edit
Synonyms
edit
Derived terms
edit

Etymology 2

edit

From rechercheur.

Noun

edit

rus m (plural russen, diminutive rusje n)

  1. (slang) police detective

Etymology 3

edit

Adjective

edit

rus

  1. Alternative form of ruis

French

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

rus m

  1. plural of ru

Latin

edit

Etymology

edit

Derived from Proto-Italic *rowos, from Proto-Indo-European *rewh₁os (open space, field), from *rewh₁- (to open, wide). Cognate with Old Irish róe (flat field) and Avestan 𐬭𐬀𐬎𐬎𐬀𐬵- (rauuah-, open space), English room.[1]

Pronunciation

edit

Noun

edit

rūs n (genitive rūris); third declension

  1. countryside, country, lands, fields
    • 8 CE, Ovid, Fasti 4.927–928:
      ‘sarculā nunc dūrusque bidēns et vōmer aduncus, rūris opēs, niteant’
      ‘‘Now the hoes and hard mattocks and the curved plowshare – wealth of the countryside – may they gleam.’’
      (A prayer spoken by the Flamen Quirinalis during the Robigalia to propitiate the deity Robigo or Robigus and prevent agricultural diseases.)
  2. farm, estate
  3. village

Usage notes

edit
  • Genitive plural and dative/ablative/locative plural forms are unattested in Classical Latin.

Declension

edit

Third-declension noun (neuter, imparisyllabic non-i-stem), with locative.

Locative used in the sense "in the country".

Derived terms

edit

Descendants

edit
  • Italian: rura (poetic)

See also

edit

References

edit
  1. ^ De Vaan, Michiel (2008) “rūs, rūrīs”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 531

Further reading

edit
  • rus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • rus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • "rus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • rus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to make a pleasure-trip into the country: rus excurrere
    • to live in the country: ruri vivere, rusticari
    • to live (all) one's life (honourably, in the country, as a man of learning): vitam, aetatem (omnem aetatem, omne aetatis tempus) agere (honeste, ruri, in litteris), degere, traducere

Norwegian Bokmål

edit

Noun

edit

rus m (definite singular rusen, uncountable)

  1. The mental state of inebriation, intoxication, brought on by using alcohol or other drugs.

Derived terms

edit

Norwegian Nynorsk

edit

Pronunciation

edit

Etymology 1

edit

Noun

edit

rus m (definite singular rusen, indefinite plural rusar, definite plural rusane)

  1. intoxication (the state of being intoxicated or drunk)
  2. extreme joy, ecstasy

Etymology 2

edit

Verb

edit

rus

  1. imperative of rusa

References

edit

Portuguese

edit

Noun

edit

rus m (invariable)

  1. (historical) Rus (Scandinavian settlers and merchants in Eastern Europe)

Romanian

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Borrowed from Russian русь (rusʹ).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈrus/
  • Rhymes: -us
  • Hyphenation: rus

Adjective

edit

rus m or n (feminine singular rusă, masculine plural ruși, feminine and neuter plural ruse)

  1. Russian

Declension

edit
Declension of rus
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite rus rusă ruși ruse
definite rusul rusa rușii rusele
genitive-
dative
indefinite rus ruse ruși ruse
definite rusului rusei rușilor ruselor

Noun

edit

rus m (plural ruși, feminine equivalent rusoaică)

  1. Russian (person)
  2. (dialectal) cockroach

Declension

edit
Declension of rus
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative rus rusul ruși rușii
genitive-dative rus rusului ruși rușilor
vocative rusule rușilor

Derived terms

edit
edit

Scottish Gaelic

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

rus m (genitive singular ruis, no plural)

  1. rice (grain)
    Synonym: rìs

Spanish

edit

Noun

edit

rus m (plural rus)

  1. (historical) Rus (Scandinavian settlers and merchants in Eastern Europe, particularly in Kievan Rus')
edit

Further reading

edit

Swedish

edit

Etymology

edit

Deverbal from rusa (rush).

Noun

edit

rus n

  1. a mental state of intoxication brought on by alcohol or other drugs
    Hon kunde inte minnas vad han gjort under ruset
    She couldn't remember what she had done while intoxicated
  2. a state of exhilaration, a rush
    De kände ett rus när deras lag gjorde mål
    They felt a rush when their team scored

Declension

edit
Declension of rus
nominative genitive
singular indefinite rus rus
definite ruset rusets
plural indefinite rus rus
definite rusen rusens

Derived terms

edit
edit

References

edit

Turkmen

edit

Alternative forms

edit

Adjective

edit

rus (comparative rusrak, superlative rus)

  1. Russian

Noun

edit

rus (definite accusative rusy, plural ruslar)

  1. Russian (person)

Uzbek

edit

Adjective

edit
Other scripts
Yangi Imlo
Cyrillic рус
Latin
Perso-Arabic
(Afghanistan)

rus

  1. Russian

Noun

edit

rus (plural ruslar)

  1. Russian (person)

Declension

edit
Declension of rus
singular plural
nominative rus ruslar
genitive rusning ruslarning
dative rusga ruslarga
definite accusative rusni ruslarni
locative rusda ruslarda
ablative rusdan ruslardan
similative rusdek ruslardek
Possessive forms of rus
1st person singular
singular plural
nominative rusim ruslarim
genitive rusimning ruslarimning
dative rusimga ruslarimga
definite accusative rusimni ruslarimni
locative rusimda ruslarimda
ablative rusimdan ruslarimdan
similative rusimdek ruslarimdek
2nd person singular
singular plural
nominative rusing ruslaring
genitive rusingning ruslaringning
dative rusingga ruslaringga
definite accusative rusingni ruslaringni
locative rusingda ruslaringda
ablative rusingdan ruslaringdan
similative rusingdek ruslaringdek
3rd person singular
singular plural
nominative rusi ruslari
genitive rusining ruslarining
dative rusiga ruslariga
definite accusative rusini ruslarini
locative rusida ruslarida
ablative rusidan ruslaridan
similative rusidek ruslaridek
1st person plural
singular plural
nominative rusimiz ruslarimiz
genitive rusimizning ruslarimizning
dative rusimizga ruslarimizga
definite accusative rusimizni ruslarimizni
locative rusimizda ruslarimizda
ablative rusimizdan ruslarimizdan
similative rusimizdek ruslarimizdek
2nd person plural
singular plural
nominative rusingiz ruslaringiz
genitive rusingizning ruslaringizning
dative rusingizga ruslaringizga
definite accusative rusingizni ruslaringizni
locative rusingizda ruslaringizda
ablative rusingizdan ruslaringizdan
similative rusingizdek ruslaringizdek
3rd person plural
singular plural
nominative rusi ruslari
genitive rusining ruslarining
dative rusiga ruslariga
definite accusative rusini ruslarini
locative rusida ruslarida
ablative rusidan ruslaridan
similative rusidek ruslaridek