See also: Rus, RUS, rus., rus', ruš, Rus., Rus', Ruś, and R Us

TranslingualEdit

SymbolEdit

rus

  1. (international standards) ISO 639-2 & ISO 639-3 language code for Russian.

AfrikaansEdit

EtymologyEdit

From Dutch rusten, from Middle Dutch rusten.

PronunciationEdit

  • IPA(key): /rœs/
  • (file)

VerbEdit

rus (present rus, present participle rustende, past participle gerus)

  1. to rest
    Ek sal nie rus nie.I shall not rest.

AlbanianEdit

AdjectiveEdit

rus m (feminine ruse)

  1. Russian
    gjuha rusethe Russian language

Related termsEdit

AzerbaijaniEdit

Other scripts
Cyrillic рус
Perso-Arabic روس

PronunciationEdit

NounEdit

rus (definite accusative rusu, plural ruslar)

  1. a Russian (person)

DeclensionEdit

    Declension of rus
singular plural
nominative rus
ruslar
definite accusative rusu
rusları
dative rusa
ruslara
locative rusda
ruslarda
ablative rusdan
ruslardan
definite genitive rusun
rusların
    Possessive forms of rus
nominative
singular plural
mənim (my) rusum ruslarım
sənin (your) rusun rusların
onun (his/her/its) rusu rusları
bizim (our) rusumuz ruslarımız
sizin (your) rusunuz ruslarınız
onların (their) rusu or rusları rusları
accusative
singular plural
mənim (my) rusumu ruslarımı
sənin (your) rusunu ruslarını
onun (his/her/its) rusunu ruslarını
bizim (our) rusumuzu ruslarımızı
sizin (your) rusunuzu ruslarınızı
onların (their) rusunu or ruslarını ruslarını
dative
singular plural
mənim (my) rusuma ruslarıma
sənin (your) rusuna ruslarına
onun (his/her/its) rusuna ruslarına
bizim (our) rusumuza ruslarımıza
sizin (your) rusunuza ruslarınıza
onların (their) rusuna or ruslarına ruslarına
locative
singular plural
mənim (my) rusumda ruslarımda
sənin (your) rusunda ruslarında
onun (his/her/its) rusunda ruslarında
bizim (our) rusumuzda ruslarımızda
sizin (your) rusunuzda ruslarınızda
onların (their) rusunda or ruslarında ruslarında
ablative
singular plural
mənim (my) rusumdan ruslarımdan
sənin (your) rusundan ruslarından
onun (his/her/its) rusundan ruslarından
bizim (our) rusumuzdan ruslarımızdan
sizin (your) rusunuzdan ruslarınızdan
onların (their) rusundan or ruslarından ruslarından
genitive
singular plural
mənim (my) rusumun ruslarımın
sənin (your) rusunun ruslarının
onun (his/her/its) rusunun ruslarının
bizim (our) rusumuzun ruslarımızın
sizin (your) rusunuzun ruslarınızın
onların (their) rusunun or ruslarının ruslarının

AdjectiveEdit

rus (comparative daha rus, superlative ən rus)

  1. (in izafet II compounds) Russian (of, from, or pertaining to Russia)
    rus diliRussian language
    rus yazıçılarıRussian writers

Derived termsEdit

  • rusca (in Russian)
  • rusdilli (Russian-language; Russian-speaking, Russophone)

CatalanEdit

PronunciationEdit

AdjectiveEdit

rus (feminine russa, masculine plural russos, feminine plural russes)

  1. Russian (pertaining to Russia, to the Russian people, or to the Russian language)

Derived termsEdit

NounEdit

rus m (plural russos, feminine russa)

  1. Russian (an inhabitant of Russia or an ethnic Russian)

Derived termsEdit

NounEdit

rus m (uncountable)

  1. Russian (the Slavic language of the Russians)

NounEdit

rus m (plural rusos)

  1. A long, thick overcoat.

Further readingEdit

DalmatianEdit

Alternative formsEdit

EtymologyEdit

From Latin radius. Compare Italian raggio, Romanian rază.

NounEdit

rus m

  1. ray

DanishEdit

Etymology 1Edit

From an old Danish verb ruse, from Middle Low German rusen (to rush).

PronunciationEdit

NounEdit

rus c (singular definite rusen, plural indefinite ruse)

  1. intoxication
  2. ecstasy
Derived termsEdit
Related termsEdit

Etymology 2Edit

Maybe an abbreviaton of Latin depositurus.

PronunciationEdit

NounEdit

rus c (singular definite russen, plural indefinite russer)

  1. freshman, first-year student
InflectionEdit

DutchEdit

PronunciationEdit

Etymology 1Edit

From Middle Dutch rusch, rosch. The Juncaceae plants may constitute a parallel etymology.

Alternative formsEdit

NounEdit

rus m (plural russen, diminutive rusje n)

  1. A sod, turf of soil, grass, reed or other vegetation
  2. (botany) rush (Juncus, Luzula)
  3. (botany) sea thrift (Armeria maritima)
SynonymsEdit
Derived termsEdit

Etymology 2Edit

From rechercheur.

NounEdit

rus m (plural russen, diminutive rusje n)

  1. (slang) police detective

Etymology 3Edit

AdjectiveEdit

rus

  1. Alternative form of ruis

FrenchEdit

PronunciationEdit

NounEdit

rus m

  1. plural of ru

LatinEdit

EtymologyEdit

From Proto-Italic *rowos, from Proto-Indo-European *rewh₁os (open space, field), from *rewh₁- (to open, wide). Cognate with Old Irish róe (flat field) and Avestan 𐬭𐬀𐬎𐬎𐬀𐬵-(rauuah-, open space), English room.

PronunciationEdit

NounEdit

rūs n (genitive rūris); third declension

  1. countryside, country, lands, fields
    • 8 CE, Ovid, Fasti 4.927-928:
      ‘sarculā nunc dūrusque bidēns et vōmer aduncus, rūris opēs, niteant’
      ‘‘Now the hoes and hard mattocks and the curved plowshare – wealth of the countryside – may they gleam.’’
      (A prayer spoken by the Flamen Quirinalis during the Robigalia to propitiate the deity Robigo or Robigus and prevent agricultural diseases.)
  2. a farm, estate
  3. a village

Usage notesEdit

DeclensionEdit

Third-declension noun (neuter, imparisyllabic non-i-stem), with locative.

Case Singular Plural
Nominative rūs rūra
Genitive rūris rūrum
Dative rūrī rūribus
Accusative rūs rūra
Ablative rūre rūribus
Vocative rūs rūra
Locative rūrī
rūre
rūribus

Derived termsEdit

See alsoEdit

ReferencesEdit

  • rus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • rus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • rus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • rus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to make a pleasure-trip into the country: rus excurrere
    • to live in the country: ruri vivere, rusticari
    • to live (all) one's life (honourably, in the country, as a man of learning): vitam, aetatem (omnem aetatem, omne aetatis tempus) agere (honeste, ruri, in litteris), degere, traducere
  • De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 531

Norwegian BokmålEdit

NounEdit

rus m (definite singular rusen, uncountable)

  1. The mental state of inebriation, intoxication, brought on by using alcohol or other drugs

Derived termsEdit

Norwegian NynorskEdit

Etymology 1Edit

NounEdit

rus m (definite singular rusen, indefinite plural rusar, definite plural rusane)

  1. intoxication (the state of being intoxicated or drunk)
  2. extreme joy, ecstasy

Etymology 2Edit

VerbEdit

rus

  1. imperative of rusa

ReferencesEdit

PortugueseEdit

NounEdit

rus m (invariable)

  1. (historical) Rus (Scandinavian settlers and merchants in Eastern Europe)

RomanianEdit

EtymologyEdit

Borrowed from Russian русь (rusʹ).

PronunciationEdit

AdjectiveEdit

rus m or n (feminine singular rusă, masculine plural ruși, feminine and neuter plural ruse)

  1. Russian

DeclensionEdit

NounEdit

rus m (plural ruși, feminine equivalent rusoaică)

  1. Russian

DeclensionEdit

Derived termsEdit

Related termsEdit

Scottish GaelicEdit

PronunciationEdit

NounEdit

rus m (genitive singular ruis, no plural)

  1. rice (grain)
    Synonym: rìs

SpanishEdit

NounEdit

rus m (plural rus)

  1. (historical) Rus (Scandinavian settlers and merchants in Eastern Europe, particulary in Kievan Rus')

Related termsEdit

Further readingEdit

SwedishEdit

NounEdit

rus n

  1. a mental state of intoxication brought on by alcohol or other drugs
    Hon kunde inte minnas vad han gjort under ruset
    She couldn't remember what she had done while intoxicated
  2. a state of exhilaration, a rush
    De kände ett rus när deras lag gjorde mål
    They felt a rush when their team scored

DeclensionEdit

Declension of rus 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative rus ruset rus rusen
Genitive rus rusets rus rusens

Derived termsEdit

TurkmenEdit

Alternative formsEdit

AdjectiveEdit

rus (comparative rusrak, superlative rus)

  1. Russian

NounEdit

rus (definite accusative rusy, plural ruslar)

  1. Russian (person)

UzbekEdit

Alternative formsEdit

AdjectiveEdit

rus

  1. Russian

NounEdit

rus (plural ruslar)

  1. Russian (person)

DeclensionEdit