síma

See also: Appendix:Variations of "sima"

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsiːma/

  Rhymes: -iːma

Etymology 1

From Old Norse síma, from Proto-Germanic *sīmô (“rope, cord”), from Proto-Indo-European *seh₁i- (“to tie, bind”). Cognate with Old English sīma (“rope, cord”), Old Frisian sīma (“rope”), Old Saxon sīmo (“cord”).

Noun

síma n (genitive singular síma, nominative plural símu)

1. (poetic) cord, rope

Declension

declension of síma

n-w	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	síma	símað	símu	símun
accusative	síma	símað	símu	símun
dative	síma	símanu	símum	símunum
genitive	síma	símans	síma	símanna

Etymology 2

From sími (“telephone”), itself based on síma (“cord, rope”).

Verb

síma (weak verb, third-person singular past indicative símaði, supine símað)

1. to telephone

Conjugation

síma — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að síma
supine (sagnbót)		símað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		símandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég síma	við símum	present (nútíð)	ég sími	við símum
	þú símar	þið símið		þú símir	þið símið
	hann, hún, það símar	þeir, þær, þau síma		hann, hún, það sími	þeir, þær, þau sími
past (þátíð)	ég símaði	við símuðum	past (þátíð)	ég símaði	við símuðum
	þú símaðir	þið símuðuð		þú símaðir	þið símuðuð
	hann, hún, það símaði	þeir, þær, þau símuðu		hann, hún, það símaði	þeir, þær, þau símuðu
imperative (boðháttur)	síma (þú)	símið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	símaðu	símiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

símast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að símast
supine (sagnbót)		símast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		símandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég símast	við símumst	present (nútíð)	ég símist	við símumst
	þú símast	þið símist		þú símist	þið símist
	hann, hún, það símast	þeir, þær, þau símast		hann, hún, það símist	þeir, þær, þau símist
past (þátíð)	ég símaðist	við símuðumst	past (þátíð)	ég símaðist	við símuðumst
	þú símaðist	þið símuðust		þú símaðist	þið símuðust
	hann, hún, það símaðist	þeir, þær, þau símuðust		hann, hún, það símaðist	þeir, þær, þau símuðust
imperative (boðháttur)	símast (þú)	símist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	símastu	símisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

símaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	símaður	símuð	símað		símaðir	símaðar	símuð
accusative (þolfall)	símaðan	símaða	símað		símaða	símaðar	símuð
dative (þágufall)	símuðum	símaðri	símuðu		símuðum	símuðum	símuðum
genitive (eignarfall)	símaðs	símaðrar	símaðs		símaðra	símaðra	símaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	símaði	símaða	símaða		símuðu	símuðu	símuðu
accusative (þolfall)	símaða	símuðu	símaða		símuðu	símuðu	símuðu
dative (þágufall)	símaða	símuðu	símaða		símuðu	símuðu	símuðu
genitive (eignarfall)	símaða	símuðu	símaða		símuðu	símuðu	símuðu

Anagrams

• maís