súta

See also: suta, sutã, sutā, sută, šūta, and šūtā

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsuːta/
• Rhymes: -uːta

Etymology 1

Verb

súta (weak verb, third-person singular past indicative sútaði, supine sútað)

1. to tan (make animal hide into leather) [with accusative]

   Synonym: garfa

Conjugation

súta – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að súta
supine sagnbót		sútað
present participle lýsingarháttur nútíðar		sútandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	súta	sútaði		súti	sútaði
	þú	sútar	sútaðir		sútir	sútaðir
	hann, hún, það	sútar	sútaði		súti	sútaði
plural	við	sútum	sútuðum		sútum	sútuðum
	þið	sútið	sútuðuð		sútið	sútuðuð
	þeir, þær, þau	súta	sútuðu		súti	sútuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	súta (þú), sútaðu
plural	þið	sútið (þið), sútiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sútast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að sútast
supine sagnbót		sútast
present participle lýsingarháttur nútíðar		sútandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	sútast	sútaðist		sútist	sútaðist
	þú	sútast	sútaðist		sútist	sútaðist
	hann, hún, það	sútast	sútaðist		sútist	sútaðist
plural	við	sútumst	sútuðumst		sútumst	sútuðumst
	þið	sútist	sútuðust		sútist	sútuðust
	þeir, þær, þau	sútast	sútuðust		sútist	sútuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	sútast (þú), sútastu
plural	þið	sútist (þið), sútisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sútaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sútaður	sútuð	sútað	sútaðir	sútaðar	sútuð
accusative (þolfall)	sútaðan	sútaða	sútað	sútaða	sútaðar	sútuð
dative (þágufall)	sútuðum	sútaðri	sútuðu	sútuðum	sútuðum	sútuðum
genitive (eignarfall)	sútaðs	sútaðrar	sútaðs	sútaðra	sútaðra	sútaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sútaði	sútaða	sútaða	sútuðu	sútuðu	sútuðu
accusative (þolfall)	sútaða	sútuðu	sútaða	sútuðu	sútuðu	sútuðu
dative (þágufall)	sútaða	sútuðu	sútaða	sútuðu	sútuðu	sútuðu
genitive (eignarfall)	sútaða	sútuðu	sútaða	sútuðu	sútuðu	sútuðu

Derived terms

• sútari
• sútun

Etymology 2

Verb

súta (weak verb, third-person singular past indicative sútaði, supine sútað)

1. to grieve, to mourn [with accusative]

Conjugation

súta – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að súta
supine sagnbót		sútað
present participle lýsingarháttur nútíðar		sútandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	súta	sútaði		súti	sútaði
	þú	sútar	sútaðir		sútir	sútaðir
	hann, hún, það	sútar	sútaði		súti	sútaði
plural	við	sútum	sútuðum		sútum	sútuðum
	þið	sútið	sútuðuð		sútið	sútuðuð
	þeir, þær, þau	súta	sútuðu		súti	sútuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	súta (þú), sútaðu
plural	þið	sútið (þið), sútiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sútast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að sútast
supine sagnbót		sútast
present participle lýsingarháttur nútíðar		sútandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	sútast	sútaðist		sútist	sútaðist
	þú	sútast	sútaðist		sútist	sútaðist
	hann, hún, það	sútast	sútaðist		sútist	sútaðist
plural	við	sútumst	sútuðumst		sútumst	sútuðumst
	þið	sútist	sútuðust		sútist	sútuðust
	þeir, þær, þau	sútast	sútuðust		sútist	sútuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	sútast (þú), sútastu
plural	þið	sútist (þið), sútisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sútaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sútaður	sútuð	sútað	sútaðir	sútaðar	sútuð
accusative (þolfall)	sútaðan	sútaða	sútað	sútaða	sútaðar	sútuð
dative (þágufall)	sútuðum	sútaðri	sútuðu	sútuðum	sútuðum	sútuðum
genitive (eignarfall)	sútaðs	sútaðrar	sútaðs	sútaðra	sútaðra	sútaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sútaði	sútaða	sútaða	sútuðu	sútuðu	sútuðu
accusative (þolfall)	sútaða	sútuðu	sútaða	sútuðu	sútuðu	sútuðu
dative (þágufall)	sútaða	sútuðu	sútaða	sútuðu	sútuðu	sútuðu
genitive (eignarfall)	sútaða	sútuðu	sútaða	sútuðu	sútuðu	sútuðu

Related terms

• sút (“grief, sorrow”)