schaamteloos

Dutch

Etymology

From schaamte +‎ -loos.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsxaːm.təˌloːs/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: schaam‧te‧loos

Adjective

schaamteloos (comparative schaamtelozer, superlative meest schaamteloos or schaamteloost)

1. shameless, impudent

   Synonym: onbeschaamd

Declension

Declension of schaamteloos
uninflected	schaamteloos
inflected	schaamteloze
comparative	schaamtelozer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		schaamteloos	schaamtelozer	het schaamteloost het schaamtelooste
indefinite	m./f. sing.	schaamteloze	schaamtelozere	schaamtelooste
	n. sing.	schaamteloos	schaamtelozer	schaamtelooste
	plural	schaamteloze	schaamtelozere	schaamtelooste
definite		schaamteloze	schaamtelozere	schaamtelooste
partitive		schaamteloos	schaamtelozers	—

Derived terms

• schaamteloosheid

Descendants

• Afrikaans: skaamteloos