schromelijk

Dutch

Etymology

From schromen +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsxroː.mə.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: schro‧me‧lijk

Adjective

schromelijk (comparative schromelijker, superlative schromelijkst)

1. extreme, excessive

Inflection

Declension of schromelijk
uninflected	schromelijk
inflected	schromelijke
comparative	schromelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		schromelijk	schromelijker	het schromelijkst het schromelijkste
indefinite	m./f. sing.	schromelijke	schromelijkere	schromelijkste
	n. sing.	schromelijk	schromelijker	schromelijkste
	plural	schromelijke	schromelijkere	schromelijkste
definite		schromelijke	schromelijkere	schromelijkste
partitive		schromelijks	schromelijkers	—

Descendants

• Afrikaans: skroomlik

Adverb

schromelijk

1. extremely, excessively