Estonian edit

Noun edit

sigu

  1. partitive plural of siga

Icelandic edit

Verb edit

sigu

  1. third-person plural past indicative of síga

Kavalan edit

Etymology edit

Borrowed from Hokkien 水牛 (chúi-gû, water buffalo).

Noun edit

sigu

  1. buffalo; water buffalo

Old High German edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From Proto-West Germanic *sigʀ, from Proto-Germanic *segaz. Compare Old Saxon sigi, Old English siġe, sigor, Old Norse sigr, Gothic 𐍃𐌹𐌲𐌹𐍃 (sigis).

Pronunciation edit

Noun edit

sigu m

  1. victory

Declension edit

Derived terms edit

Descendants edit

  • German: Sieg

References edit

  1. Joseph Wright, 'An Old High German Primer, Second Edition'