simultaan

Dutch

Etymology

Borrowed from French simultané, from Medieval Latin simultāneus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌsi.mʏlˈtaːn/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: si‧mul‧taan
• Rhymes: -aːn

Adjective

simultaan (not comparable)

1. simultaneous

Inflection

Declension of simultaan
uninflected	simultaan
inflected	simultane
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		simultaan
indefinite	m./f. sing.	simultane
	n. sing.	simultaan
	plural	simultane
definite		simultane
partitive		simultaans

Derived terms

• simultaanschaak
• simultaanspel
• simultaanspeler
• simultaantoneel
• simultaanwedstrijd