skenkja

See also: skeinkja

Icelandic

Etymology

From Old Norse skenkja, from Proto-Germanic *skankijaną. Doublet of skekkja.

Verb

skenkja (weak verb, third-person singular past indicative skenkti, supine skenkt)

1. to pour, to pour out (portions, e.g. of a drink) [with accusative]
2. to donate, to give

Conjugation

skenkja – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að skenkja
supine sagnbót		skenkt
present participle lýsingarháttur nútíðar		skenkjandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	skenki	skenkti		skenki	skenkti
	þú	skenkir	skenktir		skenkir	skenktir
	hann, hún, það	skenkir	skenkti		skenki	skenkti
plural	við	skenkjum	skenktum		skenkjum	skenktum
	þið	skenkið	skenktuð		skenkið	skenktuð
	þeir, þær, þau	skenkja	skenktu		skenki	skenktu
		imperative boðháttur
singular	þú	skenk (þú), skenktu
plural	þið	skenkið (þið), skenkiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skenkjast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að skenkjast
supine sagnbót		skenkst
present participle lýsingarháttur nútíðar		skenkjandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	skenkist	skenktist		skenkist	skenktist
	þú	skenkist	skenktist		skenkist	skenktist
	hann, hún, það	skenkist	skenktist		skenkist	skenktist
plural	við	skenkjumst	skenktumst		skenkjumst	skenktumst
	þið	skenkist	skenktust		skenkist	skenktust
	þeir, þær, þau	skenkjast	skenktust		skenkist	skenktust
		imperative boðháttur
singular	þú	skenkst (þú), skenkstu
plural	þið	skenkist (þið), skenkisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skenktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skenktur	skenkt	skenkt	skenktir	skenktar	skenkt
accusative (þolfall)	skenktan	skenkta	skenkt	skenkta	skenktar	skenkt
dative (þágufall)	skenktum	skenktri	skenktu	skenktum	skenktum	skenktum
genitive (eignarfall)	skenkts	skenktrar	skenkts	skenktra	skenktra	skenktra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skenkti	skenkta	skenkta	skenktu	skenktu	skenktu
accusative (þolfall)	skenkta	skenktu	skenkta	skenktu	skenktu	skenktu
dative (þágufall)	skenkta	skenktu	skenkta	skenktu	skenktu	skenktu
genitive (eignarfall)	skenkta	skenktu	skenkta	skenktu	skenktu	skenktu

Derived terms

• skenkja í glas/skenkja á glas (“to fill a glass”)

Anagrams

• snekkja

Old Norse

Alternative forms

• skekkja — Old West Norse

Etymology

From Proto-Germanic *skankijaną.

Verb

skenkja

1. (ditransitive, of a drink) to serve (to), to pour out

Descendants

• Icelandic: skenkja
• Faroese: skeinkja
• Norwegian Nynorsk: skjenkja, skjenkje, skjenka, skjenke
• Norwegian Bokmål: skjenke
• Old Swedish: skænkia
  • Swedish: skänka
• Danish: skænke

Further reading

• Zoëga, Geir T. (1910) “skenkja”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive