skurwiel

Polish

Etymology

Formed euphemistically for skurwysyn, possibly modelled on śmierdziel, twardziel. By surface analysis, z- +‎ kurwa +‎ -el.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskur.vjɛl/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -urvjɛl
• Syllabification: skur‧wiel

Noun

skurwiel m pers

1. (vulgar, offensive) son of a bitch, motherfucker

   Synonyms: skurwysyn, sukinsyn

Declension

Declension of skurwiel

	singular	plural
nominative	skurwiel	skurwiele
genitive	skurwiela	skurwieli/skurwielów
dative	skurwielowi	skurwielom
accusative	skurwiela	skurwieli/skurwielów
instrumental	skurwielem	skurwielami
locative	skurwielu	skurwielach
vocative	skurwielu	skurwiele

See also

• skurczybyk

Further reading

• skurwiel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skurwiel in Polish dictionaries at PWN