slagvaardig
Dutch edit
Etymology edit
Attested 1625, from slag (“battle”) + vaardig (“skillful, capable, ready”).
Pronunciation edit
Audio (file)
Adjective edit
slagvaardig (comparative slagvaardiger, superlative slagvaardigst)
Inflection edit
| Inflection of slagvaardig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | slagvaardig | |||
| inflected | slagvaardige | |||
| comparative | slagvaardiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | slagvaardig | slagvaardiger | het slagvaardigst het slagvaardigste | |
| indefinite | m./f. sing. | slagvaardige | slagvaardigere | slagvaardigste |
| n. sing. | slagvaardig | slagvaardiger | slagvaardigste | |
| plural | slagvaardige | slagvaardigere | slagvaardigste | |
| definite | slagvaardige | slagvaardigere | slagvaardigste | |
| partitive | slagvaardigs | slagvaardigers | — | |
Descendants edit
- →? German: schlagfertig (calque)