spadkobierca

Polish

Etymology

From spadek (“inheritance”) +‎ -o- +‎ brać (“to take”) +‎ -ca (agent noun).

Pronunciation

• IPA^(key): /spat.kɔˈbjɛr.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛrt͡sa
• Syllabification: spad‧ko‧bier‧ca

Noun

spadkobierca m pers (female equivalent spadkobierczyni)

1. heir, inheritor, successor

   Synonyms: dziedzic, sukcesor

   Antonym: spadkodawca

Declension

Declension of spadkobierca

	singular	plural
nominative	spadkobierca	spadkobiercy/spadkobierce (deprecative)
genitive	spadkobiercy	spadkobierców
dative	spadkobiercy	spadkobiercom
accusative	spadkobiercę	spadkobierców
instrumental	spadkobiercą	spadkobiercami
locative	spadkobiercy	spadkobiercach
vocative	spadkobierco	spadkobiercy

Further reading

• spadkobierca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spadkobierca in Polish dictionaries at PWN