sprzeczność

Polish

Etymology

From sprzeczny +‎ -ość.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspʂɛt͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: sprzecz‧ność

Noun

sprzeczność f

1. contradiction

   Synonym: antynomia

2. opposition

Declension

Declension of sprzeczność

	singular	plural
nominative	sprzeczność	sprzeczności
genitive	sprzeczności	sprzeczności
dative	sprzeczności	sprzecznościom
accusative	sprzeczność	sprzeczności
instrumental	sprzecznością	sprzecznościami
locative	sprzeczności	sprzecznościach
vocative	sprzeczności	sprzeczności

Related terms

adjective

• sprzeczny

 

adverb

• sprzecznie

 

nouns

• sprzeciw
• sprzeczka

 

verbs

• sprzeciwiać się
• sprzeciwić się
• sprzeczać się

 

Further reading

• sprzeczność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sprzeczność in Polish dictionaries at PWN