starotestamentowy

Polish

Etymology

From stary +‎ -o- +‎ testamentowy.

Pronunciation

• IPA^(key): /sta.rɔ.tɛs.ta.mɛnˈtɔ.vɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: sta‧ro‧tes‧ta‧men‧to‧wy

Adjective

starotestamentowy (not comparable, derived adverb starotestamentowo)

1. (biblical, Christianity, relational) Old Testamental, vetero-testamentary, paleotestamentary (of or relating to the Old Testament of the Bible)

   Synonyms: starotestamentalny, starozakonny

   Coordinate terms: nowotestamentalny, nowotestamentowy, nowozakonny

Declension

Declension of starotestamentowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	starotestamentowy		starotestamentowa	starotestamentowe	starotestamentowi	starotestamentowe
genitive	starotestamentowego		starotestamentowej	starotestamentowego	starotestamentowych
dative	starotestamentowemu		starotestamentowej	starotestamentowemu	starotestamentowym
accusative	starotestamentowego	starotestamentowy	starotestamentową	starotestamentowe	starotestamentowych	starotestamentowe
instrumental	starotestamentowym		starotestamentową	starotestamentowym	starotestamentowymi
locative	starotestamentowym		starotestamentowej	starotestamentowym	starotestamentowych

Related terms

adjectives

• starotestamentalny

 

nouns

• Stary Testament

 

Further reading

• starotestamentowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• starotestamentowy in Polish dictionaries at PWN