strijdbaar
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch strijtbaer. Equivalent to strijden + -baar.
Pronunciation edit
Adjective edit
strijdbaar (comparative strijdbaarder, superlative strijdbaarst)
Inflection edit
| Inflection of strijdbaar | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | strijdbaar | |||
| inflected | strijdbare | |||
| comparative | strijdbaarder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | strijdbaar | strijdbaarder | het strijdbaarst het strijdbaarste | |
| indefinite | m./f. sing. | strijdbare | strijdbaardere | strijdbaarste |
| n. sing. | strijdbaar | strijdbaarder | strijdbaarste | |
| plural | strijdbare | strijdbaardere | strijdbaarste | |
| definite | strijdbare | strijdbaardere | strijdbaarste | |
| partitive | strijdbaars | strijdbaarders | — | |