strumyk

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *strumykъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstru.mɨk/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -umɨk
• Syllabification: stru‧myk

Noun

strumyk m inan (diminutive strumyczek)

1. brook

   Synonyms: roztoka, ruczaj

Declension

Declension of strumyk

	singular	plural
nominative	strumyk	strumyki
genitive	strumyka	strumyków
dative	strumykowi	strumykom
accusative	strumyk	strumyki
instrumental	strumykiem	strumykami
locative	strumyku	strumykach
vocative	strumyku	strumyki

Related terms

• ostrów
• struga
• strumień

 

Further reading

• strumyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• strumyk in Polish dictionaries at PWN