strzała

See also: Strzała, strzałą, and Strzałą

Polish

strzała

Etymology

Inherited from Old Polish strzała, from Proto-Slavic *strěla, from Proto-Indo-European *strel-, *strēl-, from *ster- (“line, streak, stripe; jet, spurt; beam”). Cognate with Czech střela (“projectile”), Lithuanian strėlė (“arrow”), English streal (“arrow”), German Strahl (“beam, ray”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstʂa.wa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -awa
• Syllabification: strza‧ła
• Homophone: Strzała

Noun

strzała f (diminutive strzałka)

1. arrow (projectile)

Declension

Declension of strzała

	singular	plural
nominative	strzała	strzały
genitive	strzały	strzał
dative	strzale	strzałom
accusative	strzałę	strzały
instrumental	strzałą	strzałami
locative	strzale	strzałach
vocative	strzało	strzały

Derived terms

• strzałowy

 

Related terms

• strzelać
• strzelba
• strzelec
• strzelić
• strzelisty
• strzeliwo

 

Interjection

strzała

1. yo; hello

Further reading

• strzała in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• strzała in Polish dictionaries at PWN