superexcurro
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /su.pe.rekˈskur.roː/, [s̠ʊpɛrɛkˈs̠kʊrːoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /su.pe.rekˈskur.ro/, [superekˈskurːo]
Verb edit
superexcurrō (present infinitive superexcurrere, perfect active superexcucurrī, supine superexcursum); third conjugation
- to run or stretch over
- 530 CE — 533 CE, Digesta, 43.27.1.2
- Si arbor aedibus alienis impendeat, utrum totam arborem iubeat praetor adimi an vero id solum, quod superexcurrit, quaeritur. et rutilius ait a stirpe excidendam idque plerisque videtur verius: et nisi adimet dominus arborem, labeo ait permitti ei, cui arbor officeret, ut si vellet succideret eam lignaque tolleret.
- (please add an English translation of this quotation)
- 530 CE — 533 CE, Digesta, 43.27.1.2
Conjugation edit
References edit
- “superexcurro”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- superexcurro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.