tannare
Italian edit
Etymology edit
From Medieval Latin tannāre, from Late Latin tannum (“oak bark”), probably of Celtic origin, from Gaulish *tanno- (“oak”), from Proto-Celtic *tanno- (“green oak”).
Verb edit
tannàre (first-person singular present tànno, first-person singular past historic tannài, past participle tannàto, auxiliary avére)
- (transitive) to tan (leather)
Conjugation edit
Conjugation of tannàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | tannàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | tannàndo | |||
present participle | tannànte | past participle | tannàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | tànno | tànni | tànna | tanniàmo | tannàte | tànnano |
imperfect | tannàvo | tannàvi | tannàva | tannavàmo | tannavàte | tannàvano |
past historic | tannài | tannàsti | tannò | tannàmmo | tannàste | tannàrono |
future | tannerò | tannerài | tannerà | tannerémo | tanneréte | tannerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | tannerèi | tannerésti | tannerèbbe, tannerébbe | tannerémmo | tanneréste | tannerèbbero, tannerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | tànni | tànni | tànni | tanniàmo | tanniàte | tànnino |
imperfect | tannàssi | tannàssi | tannàsse | tannàssimo | tannàste | tannàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
tànna | tànni | tanniàmo | tannàte | tànnino | ||
negative imperative | non tannàre | non tànni | non tanniàmo | non tannàte | non tànnino |