tegenploeg

Dutch

Etymology

Compound of tegen (“against”) +‎ ploeg (“team”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈteː.ɣə(n)ˌplux/
• Hyphenation: te‧gen‧ploeg

Noun

tegenploeg m or f (plural tegenploegen, diminutive tegenploegje n)

1. (sports, games) An adversary, an opposing team; the opposite side in a team competition.