Old English

edit

Etymology

edit

tīd +‎ -an

Verb

edit

tīdan

  1. to betide, befall, happen

Conjugation

edit

Derived terms

edit

Descendants

edit
  • Middle English: tiden, tide

References

edit

Volapük

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

tidan (nominative plural tidans)

  1. teacher

Declension

edit
edit

See also

edit