Old English edit

Etymology edit

tīd +‎ -an

Verb edit

tīdan

  1. to betide, befall, happen

Conjugation edit

Derived terms edit

Descendants edit

  • Middle English: tiden, tide

References edit

Volapük edit

Pronunciation edit

Noun edit

tidan (nominative plural tidans)

  1. teacher

Declension edit

Related terms edit

See also edit