tiltaka

Icelandic

Etymology

From til- +‎ taka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtʰɪːl.tʰaːka/

Verb

tiltaka (strong verb, third-person singular past indicative tiltók, third-person plural past indicative tiltóku, supine tiltekið)

1. (transitive, with accusative) to state, to declare, to name
2. (transitive, with accusative) to appoint, to designate

Conjugation

tiltaka — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að tiltaka
supine (sagnbót)		tiltekið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		tiltakandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tiltek	við tiltökum	present (nútíð)	ég tiltaki	við tiltökum
	þú tiltekur	þið tiltakið		þú tiltakir	þið tiltakið
	hann, hún, það tiltekur	þeir, þær, þau tiltaka		hann, hún, það tiltaki	þeir, þær, þau tiltaki
past (þátíð)	ég tiltók	við tiltókum	past (þátíð)	ég tiltæki	við tiltækjum
	þú tiltókst	þið tiltókuð		þú tiltækir	þið tiltækjuð
	hann, hún, það tiltók	þeir, þær, þau tiltóku		hann, hún, það tiltæki	þeir, þær, þau tiltækju
imperative (boðháttur)	tiltak (þú)	tiltakið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	tiltaktu	tiltakiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tiltakast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að tiltakast
supine (sagnbót)		tiltekist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		tiltakandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tiltekst	við tiltökumst	present (nútíð)	ég tiltakist	við tiltökumst
	þú tiltekst	þið tiltakist		þú tiltakist	þið tiltakist
	hann, hún, það tiltekst	þeir, þær, þau tiltakast		hann, hún, það tiltakist	þeir, þær, þau tiltakist
past (þátíð)	ég tiltókst	við tiltókumst	past (þátíð)	ég tiltækist	við tiltækjumst
	þú tiltókst	þið tiltókust		þú tiltækist	þið tiltækjust
	hann, hún, það tiltókst	þeir, þær, þau tiltókust		hann, hún, það tiltækist	þeir, þær, þau tiltækjust
imperative (boðháttur)	tiltakst (þú)	tiltakist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	tiltakstu	tiltakisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tiltekinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tiltekinn	tiltekin	tiltekið		tilteknir	tilteknar	tiltekin
accusative (þolfall)	tiltekinn	tiltekna	tiltekið		tiltekna	tilteknar	tiltekin
dative (þágufall)	tilteknum	tiltekinni	tilteknu		tilteknum	tilteknum	tilteknum
genitive (eignarfall)	tiltekins	tiltekinnar	tiltekins		tiltekinna	tiltekinna	tiltekinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tiltekni	tiltekna	tiltekna		tilteknu	tilteknu	tilteknu
accusative (þolfall)	tiltekna	tilteknu	tiltekna		tilteknu	tilteknu	tilteknu
dative (þágufall)	tiltekna	tilteknu	tiltekna		tilteknu	tilteknu	tilteknu
genitive (eignarfall)	tiltekna	tilteknu	tiltekna		tilteknu	tilteknu	tilteknu

Derived terms

• tiltekinn (“specific, particular; fixed, determined”)

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• tiltakene

Noun

tiltaka n

1. definite plural of tiltak

Norwegian Nynorsk

Noun

tiltaka n

1. definite plural of tiltak