trinalis
Latin
editEtymology
edittrīnus (“three”, “triple”, “three each”) + -ālis (suffix forming adjectives)
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /triːˈnaː.lis/, [t̪riːˈnäːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /triˈna.lis/, [t̪riˈnäːlis]
Adjective
edittrīnālis (neuter trīnāle, adverb trīnāliter); third-declension two-termination adjective
- (Medieval Latin) three, threefold
- c. AD 684–688, Adamnanus abb. Hiensis (aut.), P. Geyer (ed.), De Locis Sanctis in Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum XXXVIIII: Itinera Hierosolymitana (1898), pt viii, bk three, ch. iii, p. 88, ll. 1–5:
- Nam de nodis eorundem trinalium lignorum liquor quidam odorifer quasi in similitudinem olei expressus talem facit uniuersos intrantes ex diuersis gentibus adgregatos supra memoratam sentire suauissimi odoris fragrantiam.
- AD 692–697, Adamnanus abb. Hiensis (aut.), J.T. Fowler (ed.), Vita Sancti Columbae abbatis Hiensis in Adamnani Vita S. Columbae (1894), bk I, ch. xlviii, p. 61:
- Nam trinalibus hospitata diebus, coram hospite ministro de terra se primum volando elevans in sublime, paulisperque in aere viam speculata, oceani transvadato aequore, ad Hiberniam recto volatus cursu die repedavit tranquillo.
- c. AD 684–688, Adamnanus abb. Hiensis (aut.), P. Geyer (ed.), De Locis Sanctis in Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum XXXVIIII: Itinera Hierosolymitana (1898), pt viii, bk three, ch. iii, p. 88, ll. 1–5:
Declension
editThird-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | trīnālis | trīnāle | trīnālēs | trīnālia | |
Genitive | trīnālis | trīnālium | |||
Dative | trīnālī | trīnālibus | |||
Accusative | trīnālem | trīnāle | trīnālēs trīnālīs |
trīnālia | |
Ablative | trīnālī | trīnālibus | |||
Vocative | trīnālis | trīnāle | trīnālēs | trīnālia |
Derived terms
edit- trīnāliter (New Latin)
Descendants
edit- English: trinal
References
edit- “trīnālis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- trinalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Niermeyer, Jan Frederik (1976) “trinalis”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 1,045/1