Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of tripartīre (to divide in three), equivalent to tri- (tri-: three) +‎ partītus (-partite, -part) or tripartīre +‎ -itus (-ite: forming adjs).

Pronunciation

edit

Adjective

edit

tripartītus (feminine tripartīta, neuter tripartītum); first/second-declension adjective

  1. threefold, tripartite

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative tripartītus tripartīta tripartītum tripartītī tripartītae tripartīta
Genitive tripartītī tripartītae tripartītī tripartītōrum tripartītārum tripartītōrum
Dative tripartītō tripartītō tripartītīs
Accusative tripartītum tripartītam tripartītum tripartītōs tripartītās tripartīta
Ablative tripartītō tripartītā tripartītō tripartītīs
Vocative tripartīte tripartīta tripartītum tripartītī tripartītae tripartīta

Descendants

edit
  • English: tripartite

References

edit