trufa
CatalanEdit
EtymologyEdit
Borrowed from French truffe. Doublet of tòfona.
PronunciationEdit
NounEdit
trufa f (plural trufes)
- (Northern Catalan) truffle
- Synonym: tòfona
Derived termsEdit
Further readingEdit
- “trufa” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “trufa” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “trufa”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2022
InterlinguaEdit
NounEdit
trufa (plural trufas)
PiedmonteseEdit
Alternative formsEdit
PronunciationEdit
NounEdit
trufa f (plural trufe)
Related termsEdit
PortugueseEdit
PronunciationEdit
NounEdit
trufa f (plural trufas)
Related termsEdit
Further readingEdit
- “trufa” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
SpanishEdit
EtymologyEdit
From Old Occitan trufa, from Vulgar Latin *tufera, from Latin tuber.
PronunciationEdit
NounEdit
trufa f (plural trufas)
- truffle (tuber)
VerbEdit
trufa
- Formal second-person singular (usted) present indicative form of trufar.
- Third-person singular (él, ella, also used with usted?) present indicative form of trufar.
- Informal second-person singular (tú) affirmative imperative form of trufar.
AnagramsEdit
Further readingEdit
- “trufa”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014