turoń

See also: turon and Turoń

Polish

turoń

Etymology

From tur (“aurochs”) +‎ -oń.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtu.rɔɲ/
• Rhymes: -urɔɲ
• Syllabification: tu‧roń

Noun

turoń m animal

1. (Polish folklore) turoń

Declension

Declension of turoń

	singular	plural
nominative	turoń	turonie
genitive	turonia	turoni/turoniów
dative	turoniowi	turoniom
accusative	turonia	turonie
instrumental	turoniem	turoniami
locative	turoniu	turoniach
vocative	turoniu	turonie

Further reading

• turoń in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• turoń in Polish dictionaries at PWN