uitzondering

Dutch

Etymology

From uitzonderen +‎ -ing.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈœy̯tˌsɔn.də.rɪŋ/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: uit‧zon‧de‧ring

Noun

uitzondering f (plural uitzonderingen, diminutive uitzonderingetje n)

1. exception

   Synonym: exceptie

   Coordinate term: regel

Derived terms

• uitzonderingspositie

Descendants

• Afrikaans: uitsondering