valótlan
Hungarian edit
Etymology edit
való (“truth”) + -tlan (“without, -less”, privative adjective-forming suffix)
Pronunciation edit
Adjective edit
valótlan (comparative valótlanabb, superlative legvalótlanabb)
- untrue, untruthful, false (not factual, factually incorrect)
Declension edit
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | valótlan | valótlanok |
accusative | valótlant | valótlanokat |
dative | valótlannak | valótlanoknak |
instrumental | valótlannal | valótlanokkal |
causal-final | valótlanért | valótlanokért |
translative | valótlanná | valótlanokká |
terminative | valótlanig | valótlanokig |
essive-formal | valótlanként | valótlanokként |
essive-modal | valótlanul | — |
inessive | valótlanban | valótlanokban |
superessive | valótlanon | valótlanokon |
adessive | valótlannál | valótlanoknál |
illative | valótlanba | valótlanokba |
sublative | valótlanra | valótlanokra |
allative | valótlanhoz | valótlanokhoz |
elative | valótlanból | valótlanokból |
delative | valótlanról | valótlanokról |
ablative | valótlantól | valótlanoktól |
non-attributive possessive - singular |
valótlané | valótlanoké |
non-attributive possessive - plural |
valótlanéi | valótlanokéi |
Derived terms edit
Further reading edit
- valótlan in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN