verik

Hungarian

Etymology

ver +‎ -ik (personal suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈvɛrik]
• Hyphenation: ve‧rik

Verb

verik

1. third-person plural indicative present definite of ver

Volapük

Adjective

verik

1. absolute, true

Declension

Declension of verik

preceding noun		positive				comparative				superlative
		verik				verikum				verikün
separated		singular		plural		singular		plural		singular		plural
nominative		verik		veriks		verikum		verikums		verikün		veriküns
genitive		verika		verikas		verikuma		verikumas		veriküna		verikünas
dative		verike		verikes		verikume		verikumes		veriküne		verikünes
accusative		veriki		verikis		verikumi		verikumis		veriküni		verikünis
predicative		veriku		verikus		verikumu		verikumus		verikünu		verikünus
vocative		o verik!		o veriks!		o verikum!		o verikums!		o verikün!		o veriküns!