verkankelemienen
Dutch
editVerb
editverkankelemienen
- Euphemistic form of verkankeren.
Conjugation
edit| Conjugation of verkankelemienen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verkankelemienen | |||
| past singular | verkankelemiende | |||
| past participle | verkankelemiend | |||
| infinitive | verkankelemienen | |||
| gerund | verkankelemienen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verkankelemien | verkankelemiende | ||
| 2nd person sing. (jij) | verkankelemient, verkankelemien2 | verkankelemiende | ||
| 2nd person sing. (u) | verkankelemient | verkankelemiende | ||
| 2nd person sing. (gij) | verkankelemient | verkankelemiende | ||
| 3rd person singular | verkankelemient | verkankelemiende | ||
| plural | verkankelemienen | verkankelemienden | ||
| subjunctive sing.1 | verkankelemiene | verkankelemiende | ||
| subjunctive plur.1 | verkankelemienen | verkankelemienden | ||
| imperative sing. | verkankelemien | |||
| imperative plur.1 | verkankelemient | |||
| participles | verkankelemienend | verkankelemiend | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||