verwerpelijk

Dutch

Etymology

From verwerpen (“to reject”) +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌvɛrˈʋɛr.pə.lək/, /vərˈʋɛr.pə.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ver‧wer‧pe‧lijk

Adjective

verwerpelijk (comparative verwerpelijker, superlative verwerpelijkst)

1. reprehensible

Inflection

Declension of verwerpelijk
uninflected	verwerpelijk
inflected	verwerpelijke
comparative	verwerpelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		verwerpelijk	verwerpelijker	het verwerpelijkst het verwerpelijkste
indefinite	m./f. sing.	verwerpelijke	verwerpelijkere	verwerpelijkste
	n. sing.	verwerpelijk	verwerpelijker	verwerpelijkste
	plural	verwerpelijke	verwerpelijkere	verwerpelijkste
definite		verwerpelijke	verwerpelijkere	verwerpelijkste
partitive		verwerpelijks	verwerpelijkers	—

Derived terms

• verwerpelijkheid