vicennis
Latin edit
Etymology edit
From vīciēs (“twenty times”) + annus (“year”) + -is (“forming compound adjectives”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /u̯iːˈken.nis/, [u̯iːˈkɛnːɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /viˈt͡ʃen.nis/, [viˈt͡ʃɛnːis]
Adjective edit
vīcennis (neuter vīcenne); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | vīcennis | vīcenne | vīcennēs | vīcennia | |
Genitive | vīcennis | vīcennium | |||
Dative | vīcennī | vīcennibus | |||
Accusative | vīcennem | vīcenne | vīcennēs vīcennīs |
vīcennia | |
Ablative | vīcennī | vīcennibus | |||
Vocative | vīcennis | vīcenne | vīcennēs | vīcennia |