Latin

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From voluptas (pleasure) +‎ -ārius.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

voluptārius (feminine voluptāria, neuter voluptārium); first/second-declension adjective

  1. pleasant, agreeable, delightful
  2. sensual

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative voluptārius voluptāria voluptārium voluptāriī voluptāriae voluptāria
Genitive voluptāriī voluptāriae voluptāriī voluptāriōrum voluptāriārum voluptāriōrum
Dative voluptāriō voluptāriō voluptāriīs
Accusative voluptārium voluptāriam voluptārium voluptāriōs voluptāriās voluptāria
Ablative voluptāriō voluptāriā voluptāriō voluptāriīs
Vocative voluptārie voluptāria voluptārium voluptāriī voluptāriae voluptāria

References

edit
  • voluptarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • voluptarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • voluptarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • a devotee of pleasure; a self-indulgent man: homo voluptarius (Tusc. 2. 7. 18)