włodarz

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish włodarz, from Proto-Slavic *voldařь, from *volsti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvwɔ.daʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔdaʂ
• Syllabification: wło‧darz

Noun

włodarz m pers

1. master, ruler, overlord
2. (historical) steward

   Synonyms: ekonom, zarządca

Declension

Declension of włodarz

	singular	plural
nominative	włodarz	włodarze
genitive	włodarza	włodarzy
dative	włodarzowi	włodarzom
accusative	włodarza	włodarzy
instrumental	włodarzem	włodarzami
locative	włodarzu	włodarzach
vocative	włodarzu	włodarze

Derived terms

verb

• włodarzyć

 

Related terms

adjectives

• władczy
• władny

 

nouns

• władca
• władza
• włość

 

verb

• władać

 

Further reading

• włodarz in Polish dictionaries at PWN