waargebeurd

Dutch

Etymology

Compound of waar +‎ gebeurd.

Pronunciation

• IPA^(key): (predicative) /ˌʋaːr.ɣəˈbøːrt/, (attributive) /ˈʋaːr.ɣəˌbøːrt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: waar‧ge‧beurd

Adjective

waargebeurd (not comparable)

1. real, actual (having a basis in true events) (often used of stories, including fictionalised ones)

   ongelofelijke maar waargebeurde verhalen — incredible but true stories

Inflection

Declension of waargebeurd
uninflected	waargebeurd
inflected	waargebeurde
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		waargebeurd
indefinite	m./f. sing.	waargebeurde
	n. sing.	waargebeurd
	plural	waargebeurde
definite		waargebeurde
partitive		waargebeurds