weerbaar

Dutch

Etymology

From weren +‎ -baar.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʋeːr.baːr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -eːrbaːr

Adjective

weerbaar (comparative weerbaarder, superlative weerbaarst)

1. resilient

Declension

Declension of weerbaar
uninflected	weerbaar
inflected	weerbare
comparative	weerbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		weerbaar	weerbaarder	het weerbaarst het weerbaarste
indefinite	m./f. sing.	weerbare	weerbaardere	weerbaarste
	n. sing.	weerbaar	weerbaarder	weerbaarste
	plural	weerbare	weerbaardere	weerbaarste
definite		weerbare	weerbaardere	weerbaarste
partitive		weerbaars	weerbaarders	—

Derived terms

• weerbaarheid