weerloos

Dutch

Etymology

From Middle Dutch weerloos. Equivalent to weer +‎ -loos.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʋeːr.loːs/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: weer‧loos
• Rhymes: -eːrloːs

Adjective

weerloos (comparative weerlozer, superlative meest weerloos or weerloost)

1. defenseless

Inflection

Declension of weerloos
uninflected	weerloos
inflected	weerloze
comparative	weerlozer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		weerloos	weerlozer	het weerloost het weerlooste
indefinite	m./f. sing.	weerloze	weerlozere	weerlooste
	n. sing.	weerloos	weerlozer	weerlooste
	plural	weerloze	weerlozere	weerlooste
definite		weerloze	weerlozere	weerlooste
partitive		weerloos	weerlozers	—

Derived terms

• weerloosheid

Descendants

• Afrikaans: weerloos