Dutch edit

Etymology edit

Compound of weerzin +‎ wekkend.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˌʋeːr.zɪnˈʋɛ.kənt/
  • (file)
  • Hyphenation: weer‧zin‧wek‧kend

Adjective edit

weerzinwekkend (comparative weerzinwekkender, superlative weerzinwekkendst)

  1. repulsive, abhorrent, revolting
    In de ons omringende landen wordt het dopen van koekjes in de thee algemeen als een weerzinwekkend gebruik gezien.
    Dipping biscuits in tea is commonly considered as a revolting custom in the countries that surround us.

Inflection edit

Inflection of weerzinwekkend
uninflected weerzinwekkend
inflected weerzinwekkende
comparative weerzinwekkender
positive comparative superlative
predicative/adverbial weerzinwekkend weerzinwekkender het weerzinwekkendst
het weerzinwekkendste
indefinite m./f. sing. weerzinwekkende weerzinwekkendere weerzinwekkendste
n. sing. weerzinwekkend weerzinwekkender weerzinwekkendste
plural weerzinwekkende weerzinwekkendere weerzinwekkendste
definite weerzinwekkende weerzinwekkendere weerzinwekkendste
partitive weerzinwekkends weerzinwekkenders

Derived terms edit