werkzaam
Dutch edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Adjective edit
werkzaam (comparative werkzamer, superlative werkzaamst)
- operative, active
- hardworking
- employed
- Hij is werkzaam in een winkel.
- He is employed by a store.
Inflection edit
Inflection of werkzaam | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | werkzaam | |||
inflected | werkzame | |||
comparative | werkzamer | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | werkzaam | werkzamer | het werkzaamst het werkzaamste | |
indefinite | m./f. sing. | werkzame | werkzamere | werkzaamste |
n. sing. | werkzaam | werkzamer | werkzaamste | |
plural | werkzame | werkzamere | werkzaamste | |
definite | werkzame | werkzamere | werkzaamste | |
partitive | werkzaams | werkzamers | — |
Derived terms edit
Descendants edit
- Afrikaans: werksaam