wiarołomca

Polish

Etymology

From wiara +‎ -o- +‎ łomić +‎ -ca.

Pronunciation

• IPA^(key): /vja.rɔˈwɔm.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔmt͡sa
• Syllabification: wia‧ro‧łom‧ca

Noun

wiarołomca m pers

1. traitor

Declension

Declension of wiarołomca

	singular	plural
nominative	wiarołomca	wiarołomcy/wiarołomce (deprecative)
genitive	wiarołomcy	wiarołomców
dative	wiarołomcy	wiarołomcom
accusative	wiarołomcę	wiarołomców
instrumental	wiarołomcą	wiarołomcami
locative	wiarołomcy	wiarołomcach
vocative	wiarołomco	wiarołomcy

Related terms

• wiarołomny
• wiarołomstwo

 

Further reading

• wiarołomca in Polish dictionaries at PWN