winowajca

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish winowaciec, winowajca. By surface analysis, winowaty +‎ -ca.

Pronunciation

• IPA^(key): /vi.nɔˈvaj.t͡sa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ajt͡sa
• Syllabification: wi‧no‧waj‧ca

Noun

winowajca m pers (female equivalent winowajczyni, related adjective winowajczy)

1. (law) culprit, wrongdoer, guilty party

Declension

Declension of winowajca

	singular	plural
nominative	winowajca	winowajcy/winowajce (deprecative)
genitive	winowajcy	winowajców
dative	winowajcy	winowajcom
accusative	winowajcę	winowajców
instrumental	winowajcą	winowajcami
locative	winowajcy	winowajcach
vocative	winowajco	winowajcy

Derived terms

noun

• współwinowajca

 

Related terms

adjectives

• winny
• winowaty

 

adverbs

• winowajczo

 

noun

• wina

 

verbs

• obwiniać
• obwinić
• winić
• zawinić

 

Further reading

• winowajca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• winowajca in Polish dictionaries at PWN