obwinić

Polish

Etymology

From ob- +‎ winić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔbˈvi.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -iɲit͡ɕ
• Syllabification: ob‧wi‧nić

Verb

obwinić pf (imperfective obwiniać)

1. (transitive) to blame (to place blame upon)

   Synonym: oskarżyć

2. (reflexive with się) to blame oneself

   Synonym: oskarżyć się

3. (reflexive with się) to blame each other

   Synonym: oskarżyć się

Conjugation

Conjugation of obwinić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obwinić
future tense	1st	obwinię			obwinimy
	2nd	obwinisz			obwinicie
	3rd	obwini			obwinią
	impersonal	obwini się
past tense	1st	obwiniłem, -(e)m obwinił	obwiniłam, -(e)m obwiniła	obwiniłom, -(e)m obwiniło	obwiniliśmy, -(e)śmy obwinili	obwiniłyśmy, -(e)śmy obwiniły
	2nd	obwiniłeś, -(e)ś obwinił	obwiniłaś, -(e)ś obwiniła	obwiniłoś, -(e)ś obwiniło	obwiniliście, -(e)ście obwinili	obwiniłyście, -(e)ście obwiniły
	3rd	obwinił	obwiniła	obwiniło	obwinili	obwiniły
	impersonal	obwiniono
conditional	1st	obwiniłbym, bym obwinił	obwiniłabym, bym obwiniła	obwiniłobym, bym obwiniło	obwinilibyśmy, byśmy obwinili	obwiniłybyśmy, byśmy obwiniły
	2nd	obwiniłbyś, byś obwinił	obwiniłabyś, byś obwiniła	obwiniłobyś, byś obwiniło	obwinilibyście, byście obwinili	obwiniłybyście, byście obwiniły
	3rd	obwiniłby, by obwinił	obwiniłaby, by obwiniła	obwiniłoby, by obwiniło	obwiniliby, by obwinili	obwiniłyby, by obwiniły
	impersonal	obwiniono by
imperative	1st	niech obwinię			obwińmy
	2nd	obwiń			obwińcie
	3rd	niech obwini			niech obwinią
passive adjectival participle		obwiniony	obwiniona	obwinione	obwinieni	obwinione
anterior adverbial participle		obwiniwszy
verbal noun		obwinienie

Derived terms

adjective

• obwiniony

 

Further reading

• obwinić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obwinić in Polish dictionaries at PWN