wmawiacz
Polish
editEtymology
editFrom wmawiać + -acz. First attested in 1880.[1]
Pronunciation
editNoun
editwmawiacz m pers
Declension
editDeclension of wmawiacz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | wmawiacz | wmawiacze |
genitive | wmawiacza | wmawiaczy |
dative | wmawiaczowi | wmawiaczom |
accusative | wmawiacza | wmawiaczy |
instrumental | wmawiaczem | wmawiaczami |
locative | wmawiaczu | wmawiaczach |
vocative | wmawiaczu | wmawiacze |
Related terms
editnoun
verbs
References
editFurther reading
edit- wmawiacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego