wmawiać

Polish edit

Etymology edit

From w- +‎ mawiać. First attested in the 16th century.^[1]

Pronunciation edit

IPA^(key): /ˈvma.vjat͡ɕ/
Audio (file)
Rhymes: -avjat͡ɕ
Syllabification: wma‧wiać

Verb edit

wmawiać impf (perfective wmówić)

(transitive) to gaslight (to repeat something many times to make someone believe something that may or may not be true) [+dative = someone]

Conjugation edit

Conjugation of wmawiać impf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wmawiać
present tense	1^st	wmawiam			wmawiamy
	2^nd	wmawiasz			wmawiacie
	3^rd	wmawia			wmawiają
	impersonal	wmawia się
past tense	1^st	wmawiałem, -(e)m wmawiał	wmawiałam, -(e)m wmawiała	wmawiałom, -(e)m wmawiało	wmawialiśmy, -(e)śmy wmawiali	wmawiałyśmy, -(e)śmy wmawiały
	2^nd	wmawiałeś, -(e)ś wmawiał	wmawiałaś, -(e)ś wmawiała	wmawiałoś, -(e)ś wmawiało	wmawialiście, -(e)ście wmawiali	wmawiałyście, -(e)ście wmawiały
	3^rd	wmawiał	wmawiała	wmawiało	wmawiali	wmawiały
	impersonal	wmawiano
future tense	1^st	będę wmawiał, będę wmawiać	będę wmawiała, będę wmawiać	będę wmawiało, będę wmawiać	będziemy wmawiali, będziemy wmawiać	będziemy wmawiały, będziemy wmawiać
	2^nd	będziesz wmawiał, będziesz wmawiać	będziesz wmawiała, będziesz wmawiać	będziesz wmawiało, będziesz wmawiać	będziecie wmawiali, będziecie wmawiać	będziecie wmawiały, będziecie wmawiać
	3^rd	będzie wmawiał, będzie wmawiać	będzie wmawiała, będzie wmawiać	będzie wmawiało, będzie wmawiać	będą wmawiali, będą wmawiać	będą wmawiały, będą wmawiać
	impersonal	będzie wmawiać się
conditional	1^st	wmawiałbym, bym wmawiał	wmawiałabym, bym wmawiała	wmawiałobym, bym wmawiało	wmawialibyśmy, byśmy wmawiali	wmawiałybyśmy, byśmy wmawiały
	2^nd	wmawiałbyś, byś wmawiał	wmawiałabyś, byś wmawiała	wmawiałobyś, byś wmawiało	wmawialibyście, byście wmawiali	wmawiałybyście, byście wmawiały
	3^rd	wmawiałby, by wmawiał	wmawiałaby, by wmawiała	wmawiałoby, by wmawiało	wmawialiby, by wmawiali	wmawiałyby, by wmawiały
	impersonal	wmawiano by
imperative	1^st	niech wmawiam			wmawiajmy
	2^nd	wmawiaj			wmawiajcie
	3^rd	niech wmawia			niech wmawiają
active adjectival participle		wmawiający	wmawiająca	wmawiające	wmawiający	wmawiające
passive adjectival participle		wmawiany	wmawiana	wmawiane	wmawiani	wmawiane
contemporary adverbial participle		wmawiając
verbal noun		wmawianie

Derived terms edit

noun

wmawiacz

verbs

wmawiać dziecko w brzuch impf, wmówić dziecko w brzuch pf
wmawiać sobie impf, wmówić sobie pf

Related terms edit

noun

wmowa

verbs

mówić impf

References edit

^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wmawiać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading edit

wmawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wmawiać in Polish dictionaries at PWN
Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wmawiać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
chapter 25807, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], (Can we date this quote?)
Paweł Kupiszewski (30.03.2023) “WMAWIAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Paweł Kupiszewski (30.03.2023) “WMAWIAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wmawiać”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
Aleksander Zdanowicz (1861) “wmawiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wmawiać”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 662
wmawiać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

[1] Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wmawiać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

[1]