współzawodnictwo

Polish

Etymology

From współzawodnik +‎ -stwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /fspuw.za.vɔdˈɲit͡s.tfɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡stfɔ
• Syllabification: współ‧za‧wod‧nic‧two

Noun

współzawodnictwo n

1. competition, contest, rivalry, rivalship (act of trying to gain priority in something over another person or group of people)

   Synonyms: emulacja, konkurencja, rywalizacja, szranki

Declension

Declension of współzawodnictwo

	singular
nominative	współzawodnictwo
genitive	współzawodnictwa
dative	współzawodnictwu
accusative	współzawodnictwo
instrumental	współzawodnictwem
locative	współzawodnictwie
vocative	współzawodnictwo

Related terms

adjectives

• współzawodniczy

 

nouns

• współzawodnica
• współzawodniczka
• współzawodnik
• współzawód

 

verbs

• współzawodniczyć impf

 

Further reading

• współzawodnictwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• współzawodnictwo in Polish dictionaries at PWN