yalnızca

Turkish

Etymology

From yalnız (“only”) + -ca

Pronunciation

• IPA^(key): /jɑɫˈnɯz.d͡ʒɑ/

Hyphenation: ge‧ri

Adverb

yalnızca

1. only, just, merely

   Synonyms: ancak, yalnız, tek, bir tek, salt

2. purely, solely

   Synonyms: tümüyle, bütünüyle