zabloudit

Czech

Etymology

From za- +‎ bloudit.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈzablou̯ɟɪt]

Verb

zabloudit pf (imperfective bloudit)

1. to get lost, to lose one's way

   Jednoho dne na cestě domů zabloudily. ― One day, they got lost on their way home.

Conjugation

Conjugation

Infinitive	zabloudit, zablouditi	Active adjective	zabloudivší
Verbal noun	zablouzení	Passive adjective	—

Present forms	indicative		imperative
	singular	plural	singular	plural
1st person	zabloudím	zabloudíme	—	zabluďme, zablouděme
2nd person	zabloudíš	zabloudíte	zabluď, zabloudi	zabluďte, zablouděte
3rd person	zabloudí	zabloudí	—	—

The verb zabloudit does not have present tense and the present forms are used to express future only.

Participles	Past participles		Passive participles
	singular	plural	singular	plural
masculine animate	zabloudil	zabloudili	—	—
masculine inanimate		zabloudily		—
feminine	zabloudila		—
neuter	zabloudilo	zabloudila	—	—

Transgressives	present	past
masculine singular	—	zabloudiv
feminine + neuter singular	—	zabloudivši
plural	—	zabloudivše

Related terms

• zabloudění n

 

Further reading

• “zablouditi”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935-1957
• “zablouditi”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
• “zabloudit”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)